La Universidad y su rama autónoma dentro del sistema jurídico

• Autor: Lucia Irene Lapenta
• Páginas: 1-17

ΧΑΡΤΑΠΑΧΙΟ ∆Ε ∆ΕΡΕΧΗΟ

ΛΑ ΥΝΙςΕΡΣΙ∆Α∆ Ψ ΣΥ ΡΑΜΑ

ΑΥΤΝΟΜΑ ∆ΕΝΤΡΟ ∆ΕΛ ΣΙΣΤΕΜΑ

ϑΥΡ⊆∆ΙΧΟ

ΛΥΧ⊆Α ΙΡΕΝΕ ΛΑΠΕΝΤΑ

ΥΝΙςΕΡΣΙ∆Α∆ ΝΑΧΙΟΝΑΛ ∆ΕΛ ΧΕΝΤΡΟ

ΙΝΤΡΟ∆ΥΧΧΙΝ

λ ∆ερεχηο χονστιτυψε υνα δισχιπλινα χιεντφιχα θυε ρεγυλα λα ρεαλιδαδ

σοχιαλ εν συσ µλτιπλεσ ασπεχτοσ. Α λο λαργο δελ τιεµπο σε ηα προ−

γρεσαδο εν λα δεσχοµποσιχι⌠ν δελ σιστεµα ϕυρδιχο εν διϖερσασ ρα−

µασ αυτ⌠νοµασ θυε περµανεχεν εν χοντινυα ιντερρελαχι⌠ν−, παρα

βρινδαρ υνα προτεχχι⌠ν µ〈σ εφεχτιϖα, φοχαλιζαδα εν σιτυαχιονεσ δετερµιναδασ.

Τοµανδο λοσ χονχεπτοσ δε λα Τεορα Τριαλιστα δελ ∆ερεχηο, σε ρεχονοχε λα

αυτονοµα α υνα ραµα δελ ∆ερεχηο χυανδο ιντεγρα λα εστρυχτυρα τριδιµενσιοναλ

χοµπυεστα πορ ρεαλιδαδ σοχιαλ, νορµασ ψ ϖαλορεσ χον συφιχιεντε παρτιχυλαριδαδ

παρα ϕυστιφιχαρ συ τραταµιεντο απαρταδο. Ασ, σε ιδεντιφιχα ελ συργιµιεντο δε λα

νυεϖα ραµα πορ λα δελιµιταχι⌠ν δε υν σιστεµα δε ρεγλασ ψ πρινχιπιοσ προπιοσ,

απλιχαδοσ α υν χονϕυντο δε χασοσ συβ ορδεν δε ρεπαρτοσ−, χαπταδοσ πορ νορµασ

φυνδαδασ εν µτοδοσ προπιοσ συβ ορδεναµιεντο νορµατιϖο−, εν ποσ δε ρεθυε−

ριµιεντοσ αξιολ⌠γιχοσ εσπεχφιχοσ ψ, εν λτιµα ινστανχια, δε υνα εξιγενχια εσ−

πεχιαλ δε ϕυστιχια.

Ελ πρεσεντε τραβαϕο ιντεντα αναλιζαρ λα χονφορµαχι⌠ν δελ ∆ερεχηο δε λα Υνι−

ϖερσιδαδ χοµο ραµα αυτ⌠νοµα δεντρο δελ σιστεµα ϕυρδιχο. Εν ελ χασο δε εστα

ραµα εν παρτιχυλαρ, σε ηαχε φοχο εν λα προτεχχι⌠ν ϕυρδιχα δε τρεσ φιγυρασ πρε−

δοµιναντεσ εν λα εστρυχτυρα αχαδµιχα: ελ εστυδιαντε, ελ δοχεντε ψ ελ ινϖεστι−

γαδορ.

Ε

2 Λυχα Ιρενε Λαπεντα

ωωω.χαρταπαχιο.εδυ.αρ

Ελ ∆ερεχηο δε λα Υνιϖερσιδαδ χαρεχε αχτυαλµεντε εν Αργεντινα δε ρεχονο−

χιµιεντο χοµο ραµα αυτ⌠νοµα; εσ δεχιρ, χαρεχε δε αυτονοµα µατεριαλ1. Σιν

εµβαργο, αλγυνοσ τεµασ θυε φορµαν παρτε δε συ οβϕετο δε εστυδιο ηαν χοβραδο

ρελεϖανχια δεβιδο α υν χονϕυντο δε φαχτορεσ σοχιαλεσ θυε οτοργαρον εν λοσ λτι−

µοσ α〉οσ γραν ιµπορτανχια α λα Εδυχαχι⌠ν Συπεριορ, ταντο παρα ελ δεσαρρολλο

σοχιαλ, χοµο εχον⌠µιχο ψ χυλτυραλ δε λασ χοµυνιδαδεσ.

Πορ δεβαϕο δε εστα ρεαλιδαδ σε ασοµα λα χρισισ δε λασ ραµασ τραδιχιοναλεσ δελ

∆ερεχηο, θυε νο βρινδαν υνα σολυχι⌠ν ϕυστα ο νο αλχανζαν α δαρ ρεσπυεστα αδε−

χυαδα α λοσ χαραχτερστιχοσ χονφλιχτοσ υνιϖερσιταριοσ. Συµαδο α ελλο, ψ χοµο

χονσεχυενχια δε λοσ νυεϖοσ λοσ δεσαρρολλοσ τεχνολ⌠γιχοσ ε ινφορµ〈τιχοσ, σε

πλαντεαν νυεϖοσ εσθυεµασ δε χονοχιµιεντοσ, δε διφυσι⌠ν δε λοσ µισµοσ, χον

λασ νοϖεδοσασ ιµπλιχανχιασ ϕυρδιχασ θυε λοσ µισµοσ χονλλεϖαν.

Τοδο ελλο λλεϖα α χονσιδεραρ λα ποσιβλε εµερσι⌠ν δελ ∆ερεχηο δε λα Υνιϖερ−

σιδαδ χοµο υνα νυεϖα ραµα τρανσϖερσαλ δελ δερεχηο, ϖινχυλαδα εστρεχηαµεντε

αλ ∆ερεχηο δε λα Εδυχαχι⌠ν, αλ ∆ερεχηο Αδµινιστρατιϖο, αλ ∆ερεχηο Πριϖαδο, αλ

∆ερεχηο Χονστιτυχιοναλ ψ αλ ∆ερεχηο Χοµερχιαλ, εντρε οτροσ.

Εν λοσ τρµινοσ οφρεχιδοσ πορ λα Τεορα δε λοσ Σιστεµασ, ελ ∆ερεχηο δε λα

Υνιϖερσιδαδ σε εσταβλεχε χοµο ραµα ο συβσιστεµα αβιερτο, ιντερχονεχταδο χον

λασ δισχιπλινασ αντεριορµεντε µενχιοναδασ.

1. ∆ΕΛΙΜΙΤΑΧΙΝ ∆ΕΛ ∆ΕΡΕΧΗΟ ∆Ε ΛΑ ΥΝΙςΕΡΣΙ∆Α∆ ΧΟΜΟ ΡΑΜΑ

ϑΥΡ⊆∆ΙΧΑ

Ελ χεντρο δε γραϖεδαδ δελ ∆ερεχηο δε λα Υνιϖερσιδαδ σε ενχυεντρα µ〈σ

πρ⌠ξιµο α λα χονσεχυενχια ϕυρδιχα, ψ νο ταν χερχανο αλ τιπο λεγαλ. Ελλο προ−

πενδε α ιδεντιφιχαρ εστα ραµα χον υνα χονδυχχι⌠ν δε χαρ〈χτερ µαψορµεντε αυ−

τοριταριο, υβιχ〈νδοσε δεντρο δελ 〈µβιτο πβλιχο δελ σιστεµα ϕυρδιχο, εν µιρασ α

λα προτεχχι⌠ν δε υν ιντερσ γενεραλ.

Νο οβσταντε ελλο, εν χοµπαραχι⌠ν α λασ νορµασ θυε ρεγυλαν λοσ 〈µβιτοσ

εδυχατιϖοσ νο υνιϖερσιταριοσ, σε πρεσεντα υνα χονδυχχι⌠ν µ〈σ αυτ⌠νοµα, εν

χυαντο αλ λιβρε πενσαµιεντο ψ λιβρε δεσαρρολλο χιεντφιχο.

1 Ελ ∆ερεχηο δε λα Υνιϖερσιδαδ. Χρισισ ψ ρεχονοχιµιεντο δε λασ ραµασ ϕυρδιχασ Ρ. Ιν−

ϖεστιγαχι⌠ν ψ ∆οχενχια ν° 38, Ροσαριο.