El artista como débil jurídico: nociones para su conceptualización y la construcción de su estatus jurídico

• Autor: Ezequiel Andres Valicenti
• Páginas: 1-24

ΧΑΡΤΑΠΑΧΙΟ ∆Ε ∆ΕΡΕΧΗΟ

ΕΛ ΑΡΤΙΣΤΑ ΧΟΜΟ ∆⊃ΒΙΛ ϑΥΡ⊆∆ΙΧΟ:

ΝΟΧΙΟΝΕΣ ΠΑΡΑ ΣΥ

ΧΟΝΧΕΠΤΥΑΛΙΖΑΧΙΝ Ψ ΛΑ

ΧΟΝΣΤΡΥΧΧΙΝ ∆Ε ΣΥ ΕΣΤΑΤΥΣ

ϑΥΡ⊆∆ΙΧΟ

ΕΖΕΘΥΙΕΛ ΑΝ∆Ρ⊃Σ ςΑΛΙΧΕΝΤΙ1

ΥΝΙςΕΡΣΙ∆Α∆ ΝΑΧΙΟΝΑΛ ∆ΕΛ ΧΕΝΤΡΟ

ΙΝΤΡΟ∆ΥΧΧΙΝ

ν λασ σιγυιεντεσ π〈γινασ νοσ προπονεµοσ ρεφλεξιοναρ ρεσπεχτο αλ

αρτιστα εν ταντο συϕετο δε δερεχηο, εν παρτιχυλαρ εν συ χονσιδερα−

χι⌠ν χοµο δβιλ ϕυρδιχο, µοστρανδο δε θυ µανερα λα ποσµοδερνι−

δαδ λο ηα ρελεγαδο αλ εν δετερµιναδασ χιρχυνστανχιασ α υν λυγαρ δε

ινφεριοριδαδ, παρα λυεγο πενσαρ αλγυνασ σολυχιονεσ θυε δεσδε ελ ∆ερεχηο χαβε

αδοπταρ, εν εσπεχιαλ α παρτιρ δε λα χονστρυχχι⌠ν δε υν ∆ερεχηο δελ Αρτε.

1.ΑΛΓΥΝΟΣ ΧΟΝΧΕΠΤΟΣ ΠΡΕςΙΟΣ

1.1Σοβρε ελ αρτιστα

Σοστιενε Γοµβριχη θυε νο εξιστε, ρεαλµεντε, ελ αρτε. Ταν σ⌠λο ηαψ αρτισ−

τασ2. ↵Εσ ελλο χορρεχτο? Εν τοδο χασο, λα αφιρµαχι⌠ν νοσ λλεϖα α λα πρεγυντα

αχερχα δε θυ εσ ελ αρτε, θυ εσ υν αρτιστα ψ ταµβιν, πορ θυ νο, θυ εσ υνα

οβρα δε αρτε. Σιν δυδα ταµα〉οσ ιντερρογαντεσ αβαρχαν λα µισµσιµα ηιστορια δε

λα ηυµανιδαδ.

1 Βεχαριο Χοµισι⌠ν Ινϖεστιγαχιονεσ Χιεντφιχασ δε λα Προϖινχια δε Βυενοσ Αιρεσ.

2 ΓΟΜΒΡΙΧΗ, Ε.Η. Λα ηιστορια δελ Αρτε. Εδιτ. Πηαιδον, 1997, π.288 π. 15.

Ε

2Εζεθυιελ Ανδρσ ςαλιχεντι

ωωω.χαρταπαχιο.εδυ.αρ

Τρατεµοσ, εν εστα ινστανχια, δε δεσλινδαρ λα δεφινιχι⌠ν δε υνο δε ελλοσ: ελ αρ−

τιστα. Χυαλεσ σον εντονχεσ λοσ ρασγοσ θυε χαραχτεριζαν α υν αρτιστα, εν οτρασ πα−

λαβρα, θυ εσ αθυελλο θυε ηαχε θυε υνα περσονα σεα υν αρτιστα.

Υνα πριµερα ρεσπυεστα απροξιµατιϖα, χασι δε σεντιδο χοµν νοσ διρα θυε

αρτιστα εσ αθυελ θυε ρεαλιζα οβρασ δε αρτεσ. Λα δεφινιχι⌠ν, σι βιεν πυεδε σερ χο−

ρρεχτα, α ποχο θυε εµπεζαµοσ α πενσαρλα χον χιερτο δετενιµιεντο νοσ µυεστρα

συσ φαλενχιασ, πυεσ εν δεφινιτιϖα νοσ ρεµιτε α δετερµιναρ θυ εσ υνα οβρα δε

αρτε.

Λο χιερτο εσ θυε λα τραδιχι⌠ν λιτεραρια νο σε ηα πρεοχυπαδο εν συ µαψορα πορ

δεφινιρ αλ συϕετο αρτστιχο, σινο θυε µ〈σ βιεν σε ηα αβοχαδο α ρεφλεξιοναρ ε ιν−

δαγαρ ρεσπεχτο αλ χονχεπτο δε οβρα δε αρτε, ψ, εν δεφινιτιϖα, πορ λα δεφινιχι⌠ν

δε αρτε. Χλαρο εστ〈 θυε εστα τριαδα Αρτε−οβρα δε αρτε−αρτιστα σε ηαλλα ινδισολυ−

βλεµεντε υνιδα, δε µοδο θυε συ χονχεπτυαλιζαχι⌠ν σε ηαλλα εντονχεσ ινεϖιτα−

βλεµεντε ϖινχυλαδα.

Πορ νυεστρα παρτε, ψ ατενδιενδο αλ δεσπλιεγυε ϕυρδιχο δελ τραβαϕο, πρετενδε−

ρεµοσ αναλιζαρ χυ〈λεσ σον λασ νοτασ θυε χονστιτυψεν λα δεφινιχι⌠ν σοχιολ⌠γιχα

δε αρτιστα εστο εσ, θυ εσ εν λοσ ηεχηοσ υν αρτιστα παρα λυεγο εστυδιαρ χ⌠µο εσ

λα χαπταχι⌠ν θυε δε διχηασ χαραχτερστιχασ σε ρεαλιζα δεσδε υνα περσπεχτιϖα

νορµολ⌠γιχα εσ δεχιρ θυ εσ, α λοσ φινεσ δε λασ νορµασ υν αρτιστα3.

Σιν εµβαργο, ψ αντε λα εξτενσι⌠ν θυε ιµπλιχαρα ινµισχυιρσε εν υν εστυδιο

φιλοσ⌠φιχο−σοχιολ⌠γιχο δελ χονχεπτο δε αρτιστανοχιονεσ θυε λλεγαν πρινχιπαλ−

µεντε δε λα Φιλοσοφα δελ Αρτε ψ δε λα Σοχιολογα δελ Αρτε, ηαρεµοσ υνα βρεϖε

ρεφερενχια α εστε ασπεχτο, παρα χεντραρνοσ πρινχιπαλµεντε εν ελ χονχεπτο νορ−

µολ⌠γιχο δε αρτιστα, θυε εσ ελ θυε νεχεσιταµοσ α λοσ φινεσ δε εστασ ρεφλεξιονεσ.

3 Εστοσ τρµινοσ δελαταν νυεστρα αδηεσι⌠ν α λα Τεορα Τριαλιστα δελ Μυνδο ϑυρδιχο, λα θυε,

β〈σιχαµεντε, σοστιενε θυε ελ ∆ερεχηο σε πρεσεντα χον υνα ιντεγραχι⌠ν δε υνα διµενσι⌠ν σο−

χιολ⌠γιχα θυε χοντεµπλα ελ εστυδιο δε ηεχηοσ, φεν⌠µενοσ φ〈χτιχοσ χον τρασχενδενχια ϕυρδι−

χα, υνα διµενσι⌠ν νορµολ⌠γιχα χονστιτυιδα πορ λασ νορµασ, εν ταντο χαπταχιονεσ λ⌠γιχασ δε

εσοσ ηεχηοσ, ψ πορ λτιµο υνα διµενσι⌠ν αξιολ⌠γιχα χοµπυεστα πορ ελ εστυδιο δε ϖαλορεσ

εν ρελαχι⌠ν α εσοσ ηεχηοσ ψ νορµασ. Παρα υν δεσαρρολλο αµπλιο δε εστα ριχα τεορα, πυεδε

χονσυλταρσε, ΓΟΛ∆ΣΧΗΜΙ∆Τ, Ωερνερ, Ιντροδυχχι⌠ν Φιλοσ⌠φιχα αλ ∆ερεχηο  6♠. Εδ.,

∆επαλµα, Βσ. Ασ., 1987; ΧΙΥΡΟ ΧΑΛ∆ΑΝΙ, Μιγυελ ℑνγελ, ∆ερεχηο ψ Πολιτιχα, ∆επαλµα,

Βσ. Ασ., 1976; Εστυδιοσ δε Φιλοσοφα ϑυρδιχα ψ Φιλοσοφα Πολτιχα ΡΟΣΑΡΙΟ 1982/84  ΦΙϑ;

Λα χονϕετυρα δελ φυνχιοναµιεντο δε λασ νορµασ ϕυρδιχασ. Μετοδολογα ϑυρδιχα. ΦΙϑ, Ροσα−

ριο, 2000.